ვიტამინი D და დიაბეტი: როგორ მოქმედებს პრეპარატი დიაბეტის ორგანიზმზე?

Pin
Send
Share
Send

შაქრიანი დიაბეტი სერიოზული დაავადებაა, რომლის განვითარებას თან ახლავს დიდი რაოდენობით გართულებების გამოჩენა ადამიანის ორგანიზმში. ყველაზე ხშირად, ორგანიზმში გართულებები, რომლებიც გავლენას ახდენს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მუშაობაზე, თირკმელებში, ღვიძლში, ნერვულ სისტემაზე, კანზე და სხვა.

ძალიან ხშირად, შაქრიანი დიაბეტით დაავადებული პაციენტები ეკითხებიან საკუთარ თავს, არის თუ არა დამატებით D ვიტამინის მიღება და შეუძლია თუ არა დამატებით ვიტამინების მიღებას ავადმყოფი ადამიანის მდგომარეობის გაუმჯობესება.

ახლახან ჩატარდა კვლევები, რომლებიც დაადასტურებენ D ვიტამინის გავლენას დიაბეტით დაავადებული პირის სხეულზე.

ვიტამინის დამატებითი დოზის მიღება აუცილებელია დაავადების თავიდან ასაცილებლად და ორგანიზმში დაავადების კურსის შემსუბუქების მიზნით.

D ვიტამინის მოქმედება დიაბეტის განვითარებაზე

ბოლოდროინდელმა კვლევებმა საიმედოდ დაადგინა, რომ D ვიტამინსა და დიაბეტს შორის არსებობს პათოგენეტიკური კავშირი.

საიმედოდ იქნა დადგენილი, რომ ამ ბიოლოგიურად აქტიური ნაერთის არასაკმარისი რაოდენობა ზრდის ორგანიზმში დიაბეტის განვითარების რისკს და გართულებებს, რაც ყველაზე ხშირად თან ახლავს ამ დაავადების განვითარებას.

ვიტამინი D არის ბიოაქტიური ნაერთი, რომელიც პასუხისმგებელია ადამიანის ორგანიზმში ფოსფორის და კალციუმის ოპტიმალური დონის შენარჩუნებისთვის. ორგანიზმში ამ კომპონენტის ნაკლებობისას აღინიშნება კალციუმის რაოდენობის შემცირება.

კალციუმის ნაკლებობა ორგანიზმში იწვევს ჰორმონის ინსულინის მიერ პანკრეასის ბეტა უჯრედების წარმოების შემცირებას.

კვლევებმა დაადგინეს, რომ შაქრიანი დიაბეტით შემავალი ვიტამინებით შემცველი პრეპარატების დამატებითი მიღება საშუალებას გაძლევთ მნიშვნელოვნად გააკონტროლოთ შაქრის დონე ადამიანის ორგანიზმში.

ბიოაქტიური ნაერთის მოქმედება ორგანიზმში კალციუმის დონეზე, იწვევს იმ ფაქტს, რომ პანკრეასის ქსოვილის ინსულინის შემქმნელი უჯრედების ნორმალური ფუნქციონირება დამოკიდებულია ორგანიზმში D ვიტამინის შემცველობაზე.

ორგანიზმში ნაერთის ოდენობიდან გამომდინარე, ხალხის რამდენიმე ჯგუფი გამოირჩევა, რომლებსაც აქვთ:

  • ვიტამინის საკმარისი რაოდენობა - ნივთიერების კონცენტრაცია მერყეობს 30-დან 100 ნგ / მლ;
  • ზომიერი ნაერთის დეფიციტი - კონცენტრაციაა 20-დან 30 ნგ / მლ;
  • ძლიერი დეფიციტის არსებობა - ვიტამინის კონცენტრაციაა 10-დან 20 ნგ / მლ;
  • ვიტამინის უკიდურესად არასაკმარისი დონის არსებობა - ადამიანის ორგანიზმში ნაერთის კონცენტრაცია ნაკლებია 10 ნგ / მლ.

დიაბეტის მქონე ადამიანების გამოკვლევისას, პაციენტთა 90% -ზე მეტს აქვს ორგანიზმში D ვიტამინის დეფიციტი, რომელიც გამოხატულია ერთი ხარისხით ან სხვაზე.

როდესაც D ვიტამინის კონცენტრაცია 20 ნგ / მლ-ზე დაბალია, პაციენტში მეტაბოლური სინდრომის განვითარების ალბათობა იზრდება. პაციენტში ბიოაქტიური ნაერთების შემცირებული დონის გათვალისწინებით, შეინიშნება ინსულინდამოკიდებული პერიფერიული ქსოვილების მგრძნობელობის დაქვეითება ჰორმონის ინსულინის მიმართ.

საიმედოდ იქნა დადგენილი, რომ ბავშვის ორგანიზმში D ვიტამინის ნაკლებობა შეუძლია შაქრიანი დიაბეტის ტიპის 1 განვითარების პროვოცირებას.

კვლევებმა დაადგინეს, რომ ვიტამინის ნაკლებობა ხელს უწყობს არა მხოლოდ 1 ტიპის ან 2 ტიპის დიაბეტის განვითარებას, არამედ დიაბეტის განსაკუთრებული ფორმას, რომელიც ვითარდება ბავშვის ტარების პროცესში.

ამ კომპონენტის კონცენტრაციის პაციენტის სხეულში ნორმალიზაცია მნიშვნელოვნად ამცირებს დიაბეტის განვითარების ალბათობას.

D ვიტამინის დახასიათება

ვიტამინის სინთეზი ადამიანის ორგანიზმში ულტრაიისფერი სხივების ზემოქმედების ქვეშ ხორციელდება, ან ორგანიზმში შედის მოხმარებულ საკვებთან ერთად. ამ ბიოაქტიური კომპონენტის ყველაზე დიდი რაოდენობა გვხვდება საკვებში, როგორიცაა თევზის ზეთი, კარაქი, კვერცხი და რძე.

ვიტამინი D არის ცხიმში ხსნადი ბიოაქტიური ერთერთი. ეს ნაერთი ამ განსაზღვრების კლასიკური გაგებით არ არის ვიტამინი. ეს იმის გამო ხდება, რომ ნაერთი გავლენას ახდენს სხეულზე სპეციალური რეცეპტორებთან ურთიერთქმედების გზით, რომლებიც ლოკალიზებულია მრავალი ქსოვილის უჯრედების უჯრედულ გარსებზე. ბიოაქტიური ნაერთის ეს ქცევა ჰორმონის თვისებებს წააგავს. ამ მიზეზით, ზოგიერთი მკვლევარი უწოდებს ამ ნაერთს D- ჰორმონს.

ვიტამინი D, სხეულის მიერ მიღებული ან მასში სინთეზირებული, ინერტული ნაერთია. მისი გააქტიურებისა და D- ჰორმონის აქტიურ ფორმაში გადასვლის მიზნით, მასში უნდა მოხდეს გარკვეული მეტაბოლური ცვლილებები.

ვიტამინის არსებობის რამდენიმე ფორმა არსებობს, რომლებიც წარმოიქმნება მეტაბოლური გარდაქმნების სხვადასხვა ეტაპზე.

ბიოაქტიური ნაერთების ეს ფორმები შემდეგია:

  1. D2 - ერგოკალციფეროლი - ორგანიზმში შეაღწევს მცენარეული წარმოშობის საკვებს.
  2. D3 - ქოლეკალციფეროლი - სინთეზირდება კანში მზის ულტრაიისფერი გამოსხივების გავლენის ქვეშ, ან მოდის ცხოველური წარმოშობის საკვების ჭამის შემდეგ.
  3. 25 (OH) D3 - 25-ჰიდროქსიქოლალკალციფეროლი - არის ღვიძლის მეტაბოლიტი, რაც სხეულის ბიოშეღწევადობის მთავარი ინდიკატორია.
  4. 1,25 (OH) 2D3 - 25-დიჰიდროქსიქოლალკალციფეროლი არის ქიმიური ნაერთი, რომელიც უზრუნველყოფს D ვიტამინის მთავარ ბიოეფექტებს. ნაერთი თირკმლის მეტაბოლიტია.

ღვიძლში წარმოქმნილ მეტაბოლიტებს აქვთ ძირითადი ბიოაქტიური მოქმედება ადამიანის სხეულზე.

D ვიტამინის მოქმედება ბეტა უჯრედებზე და ინსულინრეზისტენტობის დონეს

ღვიძლის უჯრედებში წარმოქმნილი მეტაბოლიტები მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს პანკრეასის ქსოვილის ბეტა უჯრედების ფუნქციონირებაზე.

გავლენა უჯრედების მუშაობაზე შეიძლება იყოს ორი განსხვავებული გზით.

პირველი გზა არის ინსულინის სეკრეციის უშუალოდ გამოწვევა კალციუმის არჩევითი ძაბვის არხებით. ამ მექანიზმის გააქტიურება იწვევს კალციუმის იონების მოხმარების მატებას პანკრეასის ბეტა უჯრედების ციტოპლაზმში, რაც თავის მხრივ იწვევს ინსულინის სინთეზის ზრდას.

გავლენის მეორე გზაა კალციუმის დამოკიდებული ბეტა უჯრედული ენდოპეპტიდაზის არაპირდაპირი გააქტიურების გზით, რაც ხელს უწყობს პროვინსულინის აქტიურ ფორმაში გადაქცევას - ინსულინს.

გარდა ამისა, ვიტამინი D მონაწილეობს ინსულინის გენის ტრანსკრიპციის მექანიზმის გააქტიურებაში და ხელს უშლის ინსულინის წინააღმდეგობის სინდრომის განვითარებას.

ინსულინისადმი ქსოვილების მგრძნობელობის დონე ერთ – ერთი მთავარი ფაქტორია ტიპი 2 დიაბეტის წარმოქმნაში.

ღვიძლში სინთეზირებული აქტიური მეტაბოლიტები შეიძლება გავლენა იქონიოს პერიფერიული ქსოვილის უჯრედების მგრძნობელობაზე ჰორმონის ინსულინის მიმართ. მეტაბოლიტის მოქმედება რეცეპტორებზე იწვევს უჯრედების მიერ სისხლის პლაზმადან გლუკოზის ათვისების გაზრდას, რაც მნიშვნელოვნად ამცირებს ორგანიზმში მის დონეს.

ღვიძლში მოხვედრილი მეტაბოლიტების გავლენა პანკრეასის ბეტა-უჯრედების და სხეულის ინსულინდამოკიდებული პერიფერიული ქსოვილების პანკრეასის ბეტა უჯრედების და უჯრედების რეცეპტორების აქტივობაზე, მივყავართ იმ ფაქტს, რომ ორგანიზმში შაქრის მაღალი დონე გრძელდება უფრო მოკლე დროში, ხოლო დიაბეტისთვის კომპენსაციის მაჩვენებელი მნიშვნელოვნად გაუმჯობესებულია.

ორგანიზმში საკმარისი რაოდენობით D ვიტამინის არსებობა ამცირებს ანთებითი პროცესების განვითარების ალბათობას ორგანიზმში დიაბეტის არსებობის შემთხვევაში. ორგანიზმში საკმარისი ვიტამინი D მეტაბოლიტების საკმარისი რაოდენობა ხელს უწყობს ორგანიზმში თანაბარი გართულებების ალბათობის შემცირებას შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ ორგანიზმში.

ორგანიზმში აქტიური მეტაბოლიტების საკმარისი დონე საშუალებას იძლევა გრძელვადიან პერიოდში შეამციროს სხეულის წონა ჭარბი წონის თანდასწრებით, რაც საერთოა ორგანიზმში ტიპი 2 დიაბეტის განვითარებასთან.

ვიტამინი D მისი აქტიური ფორმებით გავლენას ახდენს ადამიანის ორგანიზმში ჰორმონის ლეპტინის დონის მაჩვენებელზე. ეს ხელს უწყობს გაჯერების გრძნობის მატებას.

ორგანიზმში საკმარისი რაოდენობით ლიპტინი ხელს უწყობს ცხიმოვანი ქსოვილის დაგროვების პროცესის მჭიდრო კონტროლს.

როგორ მოვიქცეთ ორგანიზმში D ვიტამინის დეფიციტის მკურნალობა?

თუ, ლაბორატორიული მონიტორინგის დროს, 25 (OH) დ დონის მაჩვენებელი დაბალი აღმოჩნდა. საჭიროა სასწრაფო მკურნალობა.

მკურნალობის ყველაზე ოპტიმალური ვარიანტი შერჩეულია დამსწრე ექიმის მიერ სხეულის სრული შემოწმების ჩატარების შემდეგ, ასეთი გამოკვლევის შედეგების მიღების, აგრეთვე სხეულის ინდივიდუალური მახასიათებლების გათვალისწინებით.

პრაქტიკოსის მიერ არჩეული მკურნალობის მეთოდი ასევე დამოკიდებულია დეფიციტის სიმძიმეზე ორგანიზმში 25 (OH) D, თანმდევი დაავადებები და სხვა მრავალი ფაქტორი.

იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს არ გამოვლენილია თირკმელებისა და ღვიძლის სერიოზული დაავადებები. ეს მკურნალობა მოიცავს ვიტამინის არააქტიური ფორმის მიღებას.

თერაპიის დროს უპირატესობა უნდა მიენიჭოს მედიკამენტებს, რომლებიც შეიცავს ფორმას D3 ან ქოლეკალციფეროლს. D2 ფორმაში შემავალი მედიკამენტების ამ სიტუაციაში გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

მათი შემადგენლობაში შემავალი ფორმის D3 შემცველი პრეპარატების გამოყენება მოითხოვს პრეპარატის დოზირების ზუსტ გაანგარიშებას, რაც დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე და მისი სხეულის წონაზე.

საშუალოდ, გამოყენებული პრეპარატის დოზა შეადგენს 2000-დან 4000 IU- ს დღეში. თუ პაციენტს, რომელსაც სხეულში ბიოაქტიური ნაერთის ნაკლებობა აქვს, სხეულის ზედმეტი წონა აქვს, გამოყენებული პრეპარატის დოზა შეიძლება გაიზარდოს დღეში 10,000 სე-მდე.

თუ პაციენტი გამოავლენს თირკმელებისა და ღვიძლის სერიოზულ დაავადებებს, ექიმი გირჩევთ თერაპიის დროს მიიღოს ბიოაქტიური ნაერთის აქტიური ფორმის შემცველი მედიკამენტები.

D ვიტამინის შემცველი მედიკამენტების მიღებასთან ერთად, აუცილებელია 2 – ე ტიპის დიაბეტის მქონე პაციენტის დიეტის მნიშვნელოვნად შეცვლა.

პაციენტის ორგანიზმში ბიოაქტიური ნაერთების დონის გასაზრდელად საჭიროა დიეტაში შეიტანოთ შემდეგი საკვები:

  • ორაგულის ხორცი;
  • კვერცხები
  • ჰალიბუტი;
  • სარდინი;
  • სკუმბრია
  • tuna თევზი;
  • თევზის ზეთი;
  • სოკო;
  • ღვიძლი;
  • იოგურტი
  • რძე.

თუ ორგანიზმში D ვიტამინის ნაკლებობაა, რეკომენდებულია, რომ პაციენტმა მოაწყოს თევზის დღეები კვირაში 2-3-ჯერ. დაკონსერვებული თევზი ძალიან სასარგებლოა ტიპი 2 დიაბეტისთვის.

ამ სტატიის ვიდეოში ექსპერტი ისაუბრებს D ვიტამინზე და ორგანიზმზე მის სარგებლიანობაზე.

Pin
Send
Share
Send

პოპულარული კატეგორიები