რა არის ლიპოდისტროფია? რა არის მისი გაჩენის მიზეზები და რა სახეობები არსებობს?

Pin
Send
Share
Send

ინსულინის თერაპია, თუნდაც ის, რომ ჩატარდეს სამედიცინო რეკომენდაციების მკაცრი დაცვა, იგი სავსეა არაპროგნოზირებადი შედეგებით (იხ. სტატია ინსულინის თერაპიის რეჟიმების შესახებ).

ვინაიდან შაქრიანი დიაბეტის თითოეული შემთხვევა არის აბსოლუტურად ინდივიდუალური (როგორც ზოგიერთ ენდოკრინოლოგთან საუბარია, დიაბეტის იმდენი სახეობაა, რამდენადაც თავად პაციენტები), ორგანიზმში ჰორმონის ინსულინის დამატებით მიღებაზე რეაქცია სრულად არაპტიკურია. ინსულინის თერაპიის ერთ-ერთი შესაძლო გვერდითი მოვლენაა ლიპოდისტროფია.

განვიხილოთ რა არის ეს ანომალია, როგორ ვლინდება იგი, როგორ ხდება მისი აღმოფხვრა და რა ზომების მიღება უნდა მოხდეს ლიპოდისტროფიის განვითარების თავიდან ასაცილებლად.

რა არის ლიპოდისტროფია (ზოგადი ინფორმაცია)

ტერმინის ფართო გაგებით ლიპოდისტროფია არის სხეულში ცხიმოვანი ქსოვილის პათოლოგიური არარსებობის ფენომენი.
ზოგიერთ სიტუაციაში, ამ დაავადებით დაავადებული ადამიანისთვის ცხიმოვანი ქსოვილის მომატება შეუძლებელია დიეტის ხასიათის შეცვლის შემდეგაც (ცხიმოვანი საკვების დამატება, „სწრაფი“ ნახშირწყლები დიეტაში).

ლიპოდისტროფიასა და კლასიკურ დისტროფიას შორის მთავარი განსხვავებაა: ცხიმოვანი დეგენერაციით, კუნთოვანი ქსოვილი და სხეულის ზოგადი დაქვეითების სხვა ნიშნები არ მცირდება. ხშირად საპირისპირო ეფექტიც კი არსებობს - კუნთების მასა (სათანადო დიეტის და ძალის ვარჯიშებით) იზრდება, რაც სასარგებლო გავლენას ახდენს ფიგურაზე.

შაქრიანი დიაბეტის დროს ლიპოდისტროფია ვითარდება ინსულინის ინექციების შედეგად.
ანომალია ხშირად ადგილობრივი ხასიათისაა და ვითარდება ექსკლუზიურად იმ ადგილებში, სადაც კეთდება თერაპიული ინექცია. ცხიმოვანი ქსოვილის ატროფია უფრო ხშირად გვხვდება ქალებსა და ბავშვებში.

არსებობს საპირისპირო პათოლოგიის ვარიანტი: ჰიპერტროფია adipose ქსოვილის - ინსულინის ინექციის ადგილას მკვრივი ცხიმოვანი სიმსივნის (ლიპომა) წარმოქმნა.
ზოგადად, ინსულინის თერაპიით ლიპოდისტროფია შეინიშნება ყველა პაციენტის მეოთხედში, რომელსაც ინიშნება ინტრავენური ჰორმონები. ამ შემთხვევაში, პათოლოგია ვლინდება გამოყენებული მედიკამენტების დოზასა და ტიპთან კავშირის გარეშე. არ ახდენს გავლენას ლიპოდისტროფიის არსებობაზე და დაავადების სიმძიმეზე, აგრეთვე კომპენსაციის ხარისხზე.

ლიპოდისტროფიის ტიპები, სიმპტომები და შესაძლო შედეგები

და, ზოგადად, ადგილობრივი ზომიერი და რბილი ლიპოდისტროფია არ წარმოადგენს დიდ საფრთხეს ჯანმრთელობისთვის: ეს მხოლოდ კოსმეტიკური დეფექტია. თუმცა, ზოგჯერ ეს უარყოფითად მოქმედებს პაციენტთა, განსაკუთრებით ქალების ფსიქიურ სტატუსზე.

შიში გამოწვეულია სხეულის სხვადასხვა ნაწილში მძიმე ლიპოდისტროფიის შემთხვევებში, და კერძოდ, ინსულინის ინექციები არ ყოფილა. კლინიკურად, ლიპოდისტროფიას ახასიათებს კანის ქვეშ ცხიმის სრული არარსებობა. ლიპოატროფიის ადგილზე ვლინდება სისხლძარღვთა გაუარესება (სისხლძარღვთა სისტემის მდგომარეობა), რაც ართულებს ინსულინის შეწოვას. ეს, თავის მხრივ, ხელს უშლის დაავადების ანაზღაურებას და ხელს უშლის ინსულინის პრეპარატების მოქმედების პერიოდის ობიექტურ გაანგარიშებას. ეს უკანასკნელი გარემოება განსაკუთრებით ეხება გახანგრძლივებული ეფექტის მქონე წამლებს.

ცხიმოვანი დეგენერაცია ვითარდება ინსულინის მკურნალობის სხვადასხვა პერიოდში - ერთი თვიდან რამდენიმე წლამდე. სიმძიმე მერყეობს ინექციის ზონაში მცირე ნამარხიდან კანქვეშა ცხიმის ფუძის მთლიანი არარსებობისას ფართო არეალში. ინექციები განსაკუთრებით მტკივნეული ხდება, რაც ორმაგად რთულია პედიატრიულ პაციენტებში.

რაც შეეხება ცხიმოვანი ქსოვილის ჰიპერტროფიას (ჭარბი დეპონირება) ინექციის ზონებში, ასეთი რეაქციები უარყოფითად მოქმედებს ინსულინის წამლების აქტიური ნივთიერებების შეღწევად სისხლძარღვებში. გარდა ამისა, ლიპომები (adipose) შესამჩნევი კოსმეტიკური დეფექტია.

ცნობილია ლიპოდისტროფიის განვითარების შემთხვევები ინსულინის ინექციების გავლენის გარეშე: ასეთი სიტუაციები წარმოიქმნება მემკვიდრეობითი მეტაბოლური პათოლოგიების ფონზე. არაინექციური ლიპოდისტროფია შეიძლება იყოს ინსულინის რეზისტენტობის შედეგი და ხშირად იგი მეტაბოლური სინდრომის არსებობით არის შერწყმული. ამ სინდრომს ახასიათებს ლიპიდური და ნახშირწყლების მეტაბოლიზმის მუდმივი დარღვევა.

ლიპოდისტროფიის მიზეზები

ცხიმოვანი ქსოვილის არანორმალური ქცევის პირდაპირი მიზეზი არის ინსულინთერაპია.
ამასთან, დიაბეტის მქონე პაციენტებში ლიპოდისტროფიის შემთხვევების განვითარების მექანიზმი და პათოგენეზი მედიცინის მიერ ბოლომდე არ არის გასაგები. ითვლება, რომ პათოლოგიური რეაქციების განვითარება ინსულინის პრეპარატების მჟავე გარემოში პროვოცირდება.

ლიპოდისტროფიის სხვა შესაძლო მიზეზები და გამომწვევი ფაქტორები:

  • ინსულინის არასწორი ადმინისტრირება (არასწორი ინექციის ტექნიკა, რომელიც იწვევს ტრავმას);
  • წამლის ხსნარის დაქვეითება;
  • ქსოვილის ტრავმა ინსულინის ინექციის ადგილზე;
  • ინსულინის მოქმედება, როგორც ნივთიერება, რომელიც აძლიერებს ლიპოლიზს;
  • არასაკმარისი იმუნური პასუხი.

ამ დაავადების მკვლევარების უმეტესობა თვლის, რომ ცხიმის ფენის ატროფია შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტის ორგანიზმში ინსულინის ინექციებით, ზუსტად გამოწვეულია სხეულის დამცავი სისტემის რეაქციით. ადამიანის სხეული ინექციას აღიქვამს, როგორც საფრთხეს საკუთარი ჯანმრთელობისთვის და გარკვეული გზით რეაგირებს ინექციებზე.

არსებობს მოსაზრება, რომ სხეულზე "უცხო" ჰორმონების მოქმედება გამოიხატება მეტაბოლური მექანიზმების "გადატვირთვაში". შედეგად, მეტაბოლური პროცესები იწყება არანორმალური გზით - კერძოდ, ცხიმის მეტაბოლიზმი დარღვეულია: ლიპოიდური ქსოვილი იწყებს ენერგიად გადაქცევას.

ბოლო დროს უფრო და უფრო გამოთქვა მოსაზრებები ინსულინის იმუნოგენური მოქმედების შესახებ. ეს ფაქტორი განიხილება მძიმე ლიპოდისტროფიის სავარაუდო მიზეზად. ამ შემთხვევაში, ინსულინი მოქმედებს როგორც ანტიგენი, რომელიც თავს ესხმის სხეულის თავდაცვას, ერთდროულად ანადგურებს ცხიმის ფენას.

ყველაზე გამოხატული ანტიგენური თვისებები მიეკუთვნება პირუტყვისგან მიღებული ინსულინის პრეპარატებს. ამ მიზეზით, პაციენტებს ლიპოდისტროფიისკენ მიდრეკილება არ აქვთ რეკომენდებული დაბალი სიწმინდეს სამკურნალო საშუალებების გამოყენებით. სასურველია ადამიანის ინსულინი.

თერაპია და პრევენცია

პათოლოგიის მკურნალობა მიზნად ისახავს ცხიმოვანი დეგენერაციის განვითარებაში ხელშემწყობი ფაქტორების შემცირებას ან მთლიანად აღმოფხვრას. მექანიკური, ტემპერატურისა და ქიმიური გაღიზიანების თავიდან ასაცილებლად, მკაცრად უნდა დაიცვან ინსულინთერაპიის სწორი მეთოდი.

ზედმეტი არ იქნება მათი გახსენება:

  • ინსულინი უნდა იქნას გამოყენებული ექსკლუზიურად ოთახის ტემპერატურაზე, და სასურველია სხეულის ტემპერატურაზე (აკრძალულია პრეპარატის გამოყენება მაცივრიდან დაუყოვნებლივ);
  • აუცილებელია წამლის ადმინისტრირების წერტილის შეცვლა - იმავე ადგილას ინექცია ხდება არა უმეტეს 60 დღეში ერთხელ (ექიმს უფრო დეტალურად გეტყვით ინსულინის ინექციების სწორი როტაციის შესახებ);
  • ინექციები მზადდება ერთჯერადი პლასტიკური ინჟექტორებით (თხელი ნემსებით) ან შპრიცის კალმით, რაც ამცირებს ქსოვილების ტრავმის ალბათობას;
  • ინექციის ადგილის მასაჟი ინექციისთანავე არასდროს ერევა;
  • თუ ინექციის წინ კანს ალკოჰოლური ხსნარით იყენებთ (რაც დღეს ძალზე იშვიათია), აუცილებელია დაველოდოთ, სანამ ალკოჰოლი აორთქლდება კანის ზედაპირიდან.

ზოგიერთი ექიმი გირჩევთ გამოიყენოთ ინსულინის ტუმბოები, რაც ამცირებს ინექციების შემდეგ უარყოფითი რეაქციების განვითარების ალბათობას. ლიპოდისტროფიის სხვა მკვლევარებმა აღნიშნეს, რომ ადამიანის ან ღორის მონო კომპონენტის ინსულინის გამოყენებისას (ნეიტრალური ph რეაქციით), ცხიმოვანი ქსოვილების დაქვეითების პრაქტიკულად არ არსებობს.

თუ მძიმე ლიპოდისტროფია უკვე არსებობს, მისი შედეგების აღმოფხვრამდე, აუცილებელია იმის ანალიზი, თუ რა ფაქტორებმა გამოიწვია ამ პათოლოგიის განვითარება. დასაწყისისთვის, სრულად უნდა იქნას გამორიცხული ჰორმონალური პრეპარატების შეყვანა იმ ადგილებში, სადაც აღინიშნება ცხიმოვანი ქსოვილის ატროფია. ზოგიერთ შემთხვევაში ინსულინის მიღება ხელს უწყობს ნარკოტიკულ ნოვოკაინს.

ლიპოდისტროფიის ეფექტების აღმოსაფხვრელად შესაძლებელია შემდეგი პროცედურების ჩატარება:

  • დაზარალებული რაიონების ელექტროფორეზი (ნოვოკაინის ან ლიდაზის ადმინისტრირება ელექტრო სტიმულაციით);
  • პარაფინის განაცხადები დაზარალებულ ტერიტორიებზე;
  • ინდუქტომეტრია არის ფიზიოთერაპიული ტექნიკა, რომელიც ეფუძნება მაღალი სიხშირის მაგნიტური ველის ზემოქმედებას;
  • ინსულინის პრეპარატის შეცვლა (ინექციის ადგილზე მასაჟთან ერთად);
  • ულტრაბგერითი თერაპია - ულტრაბგერითი მოქმედება დიდ სიღრმეში ქსოვილებში მექანიკურ ვიბრაციას ახდენს, რაც ხელს უწყობს სისხლის მიმოქცევისა და მეტაბოლიზმის სტიმულირებას: ულტრაბგერითი მოქმედება გაერთიანებულია დაზარალებული ზედაპირის მკურნალობას ჰიდროკორტიზონის მალამოებით;
  • ცხიმის წარმოქმნის სტიმულირების მიზნით, ანაბოლური ჯგუფის ჰორმონალური პრეპარატების დანერგვა.
საუკეთესო თერაპიული ეფექტი მიიღწევა, როდესაც მკურნალობის რამდენიმე მეთოდი კომბინირებულია - ელექტრო სტიმულაცია, ნარკოტიკების ზემოქმედება, მასაჟი (აპარატურა ან სახელმძღვანელო).
ასევე გამოიყენება ინდუქტომეტრიისა და ულტრაფონოფორეზის ერთობლიობა. ლიპოდისტროფიის განვითარების ნებისმიერი შემთხვევები ინდივიდუალურია, შესაბამისად, თერაპიული ეფექტის ტაქტიკა ვითარდება დამსწრე ექიმის მიერ იმ კლინიკური სურათის საფუძველზე, რომელსაც იგი აკვირდება. პაციენტების დამოუკიდებელი მცდელობები ცხიმოვანი ატროფიის აღმოსაფხვრელად, ჩვეულებრივ, არ იწვევს დადებით შედეგს, ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება გამწვავდეს სიტუაცია.

Pin
Send
Share
Send

პოპულარული კატეგორიები