რა არის დიაბეტი (შაქარი, არა შაქარი): მიზეზები და მკურნალობა დიაბეტისთვის

Pin
Send
Share
Send

დიაბეტი insipidus (შაქრიანი დიაბეტი insipidus) იშვიათი ენდოკრინული დაავადებაა, რომელიც წარმოიქმნება ჰიპოფიზის, ჰიპოთალამუსის ან თირკმელების ფუნქციის დარღვევის გამო. დაავადებას ახასიათებს პოლიდიფსია (მუდმივი წყურვილის შეგრძნება) და პოლიურია (შარდის წარმოების მომატება - 6-დან 50 ლიტრამდე დღეში).

ეს დაავადება ქრონიკულია, ის შეიძლება განვითარდეს ქალებში და მამაკაცებში ნებისმიერ ასაკში, მაგრამ ხშირად დიაბეტი ინსპიიდუსის სინდრომი გვხვდება 18 -28 წლის ასაკში.

ჰიპოფიზის ჯირკვალი და ჰიპოთალამუსი არის ენდოკრინული ჯირკვლები, რომლებიც ურთიერთკავშირშია. ისინი წარმოადგენენ გარკვეულ საკონტროლო პანელს, რომელიც აკონტროლებს სხეულის ენდოკრინულ ჯირკვლებს.

ყურადღება მიაქციე! ჰიპოთალამუსის სექტორული ნეირონები წარმოქმნიან ჰორმონებს - ოქსიტოცინს და ვაზოპრესინს.

ანტიდიურეზული ჰორმონი - ვაზოპრესინი გროვდება წინა ჰიპოფიზის ჯირკვალში. საჭიროების შემთხვევაში ჰორმონი იხსნება და აკონტროლებს თირკმლის ნეფრონებში წყლის უკანა შთანთქმას.

სისხლში ანტიდიურეზული ჰორმონის დაბალი კონცენტრაციის შემთხვევაში, თირკმელებში სისხლი ხდება წყლის უკუქცევის შეწოვის პროცესებში - იგი იმედგაცრუებულია, რის გამოც იქმნება პოლიურია.

შაქრიანი დიაბეტის სიმპტომები და მიზეზები

შაქრიანი დიაბეტის სინდრომი ჩნდება, თუ ორგანიზმში პათოლოგიური ცვლილებები ხდება, რომელთა მიზეზები მდგომარეობს:

  • ვაზოპრესინის გაძლიერებული რღვევა;
  • წარმონაქმნების წარმოქმნა ჰიპოფიზის ჯირკვალში და ჰიპოთალამუსში;
  • თირკმელებში სამიზნე უჯრედებში, ანტიდიურეზული ჰორმონის მიმართ მგრძნობელობის დარღვევა ხდება;
  • ჰიპოთალამუსის ან ჰიპოფიზის ჯირკვლის მალფორმაცია;
  • მემკვიდრეობითი ფაქტორი (მიდრეკილება აუტოსომური დომინანტური ტიპის მიმართ);
  • ხელმძღვანელის დაზიანება ან წარუმატებელი ნეიროქირურგიული ქირურგია, რაც იწვევს ვაზოპრესინის ნეირონების დაზიანებას;
  • ონკოლოგიური მეტასტაზები, რომლებიც უარყოფით გავლენას ახდენენ ორივე ჯირკვლის მუშაობაზე;
  • აუტოიმუნური და ინფექციური დაავადებები, რომლებიც ანადგურებენ ანტიდიურეზული ჰორმონის ნეირონებს.

შაქრიანი დიაბეტის ძირითადი სიმპტომებია პოლიდიფსია და პოლიურია, რომელთა სიმძიმის სხვადასხვა დონეა.

სიმპტომები, რომლებიც ვლინდება დაავადების გახანგრძლივებული კურსით

დაავადების ხანგრძლივი კურსისთვის დამახასიათებელია ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა ბუშტის მომატება, გახანგრძლივება და კუჭის დისტანცია. შაქრიანი დიაბეტის სინდრომის სიმპტომებში ასევე შეინიშნება ანორექსია (წონის გადაჭარბება), ღებინება და გულისრევა.

შემდეგი დამახასიათებელი სიმპტომებია არტერიული წნევა, ლეტარგია და ასთენია. შაქრიანი დიაბეტი ასევე თან ახლავს სიმპტომებს, როგორიცაა შაკიკი და ვიზუალური ველის სედაცია.

შაქრიანი დიაბეტის უფრო მეტი სიმპტომია დეჰიდრატაციაში:

  1. მშრალი და ატონური კანი;
  2. შესაძლო კრუნჩხვები;
  3. ჩაძირული ლოყები.

ასევე, ზოგჯერ სხეულის პოზიციის მკვეთრი ცვლილებით, პაციენტი ვითარდება სიმპტომები, როგორიცაა ორთოსტატული კოლაფსი.

დიაგნოსტიკა

დიაგნოზის დადგენისას აუცილებელია დაავადების ფორმის სწორად დადგენა, რათა მკურნალობა ოპტიმალური იყოს. დაავადების დიაგნოზისთვის მნიშვნელოვანია ანამნეზი და სიმპტომები, რომლებიც მიუთითებენ პოლიდიფსიასა და პოლიურიაზე (დღეში ორ ლიტრზე მეტი).

თუ კლინიკური და სამედიცინო ისტორია მიუთითებს დიაბეტის ინსპიციუსის სინდრომიზე, მაშინ ექიმი განსაზღვრავს გარკვეულ ტესტებს. ამ შემთხვევაში, ადამიანს სჭირდება დროებით მიატოვოს წყალი.

პაციენტი ასევე იძლევა შარდისა და სისხლის ტესტებს, რათა დადგინდეს:

  • შარდის სიმკვრივე;
  • ოსმოლარობა;
  • სისხლში აზოტის, კალიუმის, გლუკოზის, ნატრიუმის, კალციუმის კონცენტრაცია;
  • გლუკოზურია.

კიდევ ერთი ანალიზი ტარდება მშრალი ჭამისთვის, რომლის დროსაც პაციენტი არ სვამს წყალს 8-დან 24 საათამდე. ტესტის დროს, შარდის წონა, სიმკვრივე და მოცულობა აღირიცხება ყოველ საათში და იზომება შარდის ნატრიუმი.

თუ პაციენტის წონა მცირდება 5% -ით, ხოლო ნატრიუმის რაოდენობა 3 მმოლ / ლ-ზე მეტია, მაშინ სწავლა დასრულებულია. ამრიგად, შესაძლებელია უარყოთ ან დაადასტუროთ დიაბეტი ინსპიდიუსის არსებობა, რომლის დროსაც არ არსებობს ანტიდიურეზული ჰორმონი, რაც შესაძლებელს გახდის დიფერენციალური დიაგნოზის ჩატარება ნერვული და გონებრივი პოლიდიფსიით.

ნეფროგენული და ჰიპოთალამური შაქრიანი დიაბეტის ინსპიდიუსის სინდრომის დიფერენციალური დიაგნოზი მოიცავს Minirin– ის გამოყენებით ჩატარებულ გამოკვლევას: ტესტის გაკეთება ხდება ზიმნიცკის მიხედვით, მინრინის მიღებამდე და ამ პრეპარატის გამოყენების შემდეგ. თუ პრეპარატის მიღების შემდეგ შარდის მოცულობა მცირდება და მისი სიმკვრივე იზრდება, ეს ადასტურებს ჰიპოთალამური დიაბეტის ინსპიდიუსის დიაგნოზს.

ნეფროგენული და ჰიპოთალამური ტიპის დიფერენციალური დიაგნოზისთვის, ძალზე მნიშვნელოვანია სისხლში ვაზოპრესინის შემცველობა: ნეფროგენული დიაბეტით, ამ ჰორმონის რაოდენობა იზრდება, ხოლო მეორე შემთხვევაში იგი არ არის შემცირებული.

ცენტრალური ტიპის შაქრიანი დიაბეტის დიაგნოზის დასმის მიზნით, ხდება MRI, რომელიც განსაზღვრავს ჰიპოფიზის ჯირკვალში პათოლოგიების, ნათელი ლაქების და ფორმირების არსებობას.

მკურნალობა

ცენტრალური დიაბეტი insipidus

ამ ტიპის დიაბეტით ინსპიდიუსის მკურნალობა გულისხმობს უწყვეტი ჩანაცვლებითი თერაპიის გამოყენებას. მთავარი პრეპარატი, რომელთანაც წარმატებული მკურნალობა ხორციელდება, დესმოპრესინი და მისი ჯიშებია:

  • მინორინი (ტაბლეტები) - ანტიდიურეზული ჰორმონის ხელოვნური ანალოგი;
  • ადიურეტინი (ამპულები) - ინტრანაზალური გამოყენებისთვის.

მინორინი (ხელოვნური ვაზოპრესინი)

მიღების შემდეგ, პრეპარატი შეიძლება გამოვლენილი იქნას სისხლში 15-30 წუთის შემდეგ, ხოლო მისი კონცენტრაცია მიიღწევა 120 წუთის შემდეგ.

ექიმი ინდივიდუალურად ირჩევს დოზას, აკვირდება პრეპარატის შედეგებს, როდესაც მკურნალობა საწყის ეტაპზეა. დოზა დადგენილია, რაც დამოკიდებულია სითხის მთვრალის ოდენობასა და შარდვათა რაოდენობაზე. როგორც წესი, დღეში 1-2 ტაბლეტია.

პრეპარატი მიიღება ჭამამდე ნახევარი საათით ადრე ან ჭამიდან 2 საათის შემდეგ. მინრინის ხანგრძლივობაა 8-დან 12 საათამდე, ამიტომ მისი მიღება უნდა მოხდეს დღეში სამჯერ.

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება გამოვლინდეს:

  • შეშუპება;
  • თავის ტკივილი
  • შარდის გამომუშავების შემცირება.

დოზის გადაჭარბების მიზეზები ხშირად დაკავშირებულია არასწორ დოზასთან, კლიმატის ცვლილებასთან, ცხელებასთან და ცხოვრების წესის ცვლილებებთან.

შაქრიანი დიაბეტის მკურნალობა ნეფროგენული ტიპის

ამ ტიპის დაავადების მკურნალობა გულისხმობს კომბინირებული თერაპიის გამოყენებას, რომელიც შედგება სხვადასხვა ტიპის დიურეზულებისგან, მარილის მინიმალური მიღებით. ეს აუცილებელია თიაზიდური დიურეზულების ეფექტის გასაზრდელად.

როგორც დამხმარე მკურნალობა, პროსტაგლანდინის ინჰიბიტორები გამოიყენება: იბუპროფენი, ასპირინი, ინდომეტაცინი.

ყურადღება მიაქციე! დიაბეტით დაავადებული ნეფროგენული ტიპის ინფიპიდუსით, დესმოპრესინი არაეფექტურია.

დაავადების დიპსოგენური ტიპის მკურნალობას მედიკამენტები არ სჭირდება. მისი მთავარი მიზანია მოხმარებული სითხის რაოდენობის შემცირება.

შაქრიანი დიაბეტით ინსპიციდუსის სინდრომით, პაციენტმა უნდა შეზღუდოს მოხმარებული მარილის, ალკოჰოლის და ცილოვანი საკვების რაოდენობა. მისი დიეტის მთავარი კომპონენტი უნდა იყოს რძის პროდუქტები, ხილი და ბოსტნეული.

და წყურვილის შესამცირებლად, თქვენ უნდა დალიოთ მაგარი სასმელები ვაშლით და ლიმნით.

Pin
Send
Share
Send

პოპულარული კატეგორიები